En toen was het ineens november 2010. De maand waarin ik dertig word. De maand waarin ik voor het eerst alleen op reis ga. De maand waarin ik letterlijk naar de andere kant van de wereld vlieg om daar twee maanden lang alleen maar te doen waar ik zelf zin in heb.
Nu de dag van mijn vertrek dichterbij komt, beginnen de reiskriebels regelmatig de kop op te steken. Over vier weken kan ik de Hollandse herfst gedag zeggen en gaan genieten van een Australische zomer. Lekker op teenslippertjes rondslenteren over het strand in zomerkleding die de afgelopen maanden treurig in de kast is blijven hangen. Kerst op het strand, Oud & Nieuw in Sydney, de witte stranden van de Whitsunday’s. Eindelijk eens kangaroes in het wild zien, of dolfijnen en wie weet zelfs walvissen. En misschien blijf ik zelfs wel staan op een surfplank!
Spaarzame momenten van pure paniek steken echter ook de kop op. Waarom doe ik dit mezelf aan? Twee maanden zonder vrienden of familie, zo’n vijfduizend af te leggen kilometers in een onbekend land. Twee maanden leven uit een rugzak, elke paar dagen ergens anders zijn. Geen eigen plek, slapen in dorms met wildvreemden die in dezelfde ruimte liggen te ronken, of erger. Wat als ik het niet naar m’n zin heb? Hou ik het wel vol, twee maanden lang met mezelf en mijn eigen gedachten?
Geen idee. Maar ik steek m’n kop in het zand, duik weer in de Lonely Planet voor de must see’s en ga ervoor. Al is het alleen maar omdat ik geen annuleringsverzekering afgesloten heb.
8 reacties
Geweldig dat je dit gaat doen!! Kan me je kriebels wel voorstellen hoor!! Maar het wordt zeker fantastisch!! En inderdaad: veel bloggen want kan hier wel een beetje zomer gebruiken.. (hate winter.. :-( )
Overigens, terwijl jij twee maanden aan het genieten bent zijn wij twee maanden aan het verbouwen! Dus als je je nog bedenkt en wilt ruilen?! ;-)
Vooruitkijken.. terugkijken.. : ik hoop dat je daar heel veel gaat genieten van wat er om je heen gebeurt. Have fun! :)
You will be missed, thank god for twitter :)
Het is echt supercool daar…ik heb het op m’n 21e zelfs gered, was nog nooit verder dan Rome geweest en al helemaal niet alleen. Jou gaat het helemaal lukken ;). Die snurkende mensen in hostels zijn wél mega-irritant. Sla oordoppen in!
Ben erg benieuwd naar je belevenissen. Houd je ons wel een beetje op de hoogte?
Vraag me juist af of ik niet te oud ben voor slaapzalen ;-) Die oordoppen staan al bovenaan de paklijst.
Wie weet maar ik ga er vanuit dat ik gewoon terug kom hoor ;-) Ik ga er ook vanuit dat het helemaal goed komt en heb stiekem steeds meer zin in die slippertjes op het strand! Maar soms…
Ik vind het geweldig dat je deze uitdaging aangaat en die pre-stress lijkt me zeer normaal. Ik denk wanneer je daar bent dat alles wel losloopt en je wellicht niet eens meer terug wilt! ;)
Hee mooie dame, het gaat echt helemaal fantastisch zijn hoor! Die twee maanden zijn om voor je ’t weet! Geniet ervan, zet hem op en blog veel! Dan kunnen wij thuis een beetje van jouw zomer meegenieten ;-)
Reageren is niet mogelijk.